تقسیم بندی و پارتیشن بندی سرور تکنیک هایی برای تقسیم و مقیاس بندی پایگاه های داده بزرگ هستند. Sharding داده ها را در چندین سرور توزیع می کند، در حالی که پارتیشن بندی جداول را در یک سرور تقسیم می نماید.

اشتراک گذاری و پارتیشن بندی سرور و پایگاه داده

پارتیشن بندی و اشتراک گذاری دو روش رایج برای بهبود عملکرد، مدیریت پذیری و در دسترس بودن پایگاه داده های بزرگتر هستند. برای تعیین مناسب ترین رویکرد برای معماری پایگاه داده خود، باید تفاوت بین این دو راه حل را درک کنید.

شاردینگ چیست؟

Sharding که به عنوان تقسیم بندی افقی نیز شناخته می شود، یک رویکرد پارتیشن پایگاه داده است که طرح واره پایگاه داده را تقسیم می کند و آنها را در چندین نمونه یا سرور به بخش های کوچکتر توزیع می کند که مدیریت آن سریعتر و آسان تر است. هنگامی که یک پایگاه داده تقسیم می شود، یک کپی از طرح ایجاد می گردد. برای ایجاد این امکان، از یک منطق یا شناسه خاص به نام \”شارد کلید\” استفاده می شود تا مشخص شود کدام نمونه یا سرور خاص داده ها را برای پرس و جو نگه می دارد. جهت بررسی پارتیشن بندی سرور و شاردینگ به چگونگی عملکرد هر کدام در ادامه پرداخته ایم.

برای به دست آوردن درک عمیق تر از نحوه عملکرد شاردینگ و نحوه استفاده از آن موارد زیر را در نظر می گیریم؛ یک پلتفرم رسانه اجتماعی با میلیون ها کاربر در سراسر جهان را تصور کنید. در این صورت می توانید Sharding را بر اساس مناطق جغرافیایی پیاده سازی کنید. به عنوان مثال، کاربران از آمریکای شمالی داده های خود را در نمونه ۱ ذخیره می کنند، در حالی که کاربران از اروپا به نمونه ۲ و غیره اختصاص داده می شوند.

این قطعه کد یک پیاده سازی اساسی از اشتراک گذاری پایگاه داده بر اساس مناطق جغرافیایی در MySQL را نشان می دهد. جدول کاربران داده های کاربر را نگه می دارد، در حالی که جدول user_regions هر منطقه را به یک نمونه پایگاه داده خاص نگاشت می کند.

مزایا و معایب استفاده از شاردینگ

برای آَنایی با پارتیشن بندی سرور و شاردینگ مزایای هر کدام را به صورت جداگانه ای آورده ایم، برخی از مزایای اشتراک گذاری عبارتند از:

• بهبود زمان پاسخگویی
• افزایش توان خواندن و نوشتن
• افزایش ظرفیت ذخیره سازی
• دسترسی

معایب استفاده از شاردینگ نیز شامل موارد زیر هستند:

Sharding پیچیدگی مدیریت جداولی را که در چندین سرور توزیع شده است به ارمغان می آورد. ممکن است مدیریت پرس و جوهای پایگاه داده دشوار باشد. استفاده از معماری اشتراک گذاری اشتباه می تواند عملکرد را کاهش دهد.

پارتیشن بندی سرور چیست؟

در حالی که پارتیشن بندی فقط یک اصطلاح کلی است که به تقسیم پایگاه داده اشاره دارد، معمولاً به معنای \”پارتیشن بندی عمودی\” استفاده می شود، که فرآیند تقسیم جداول در یک نمونه پایگاه داده به جداول یا پارتیشن های کوچکتر است. این پارتیشن ها را می توان به طور جداگانه برای افزایش عملکرد، قابلیت نگهداری و در دسترس بودن پایگاه داده به دست آورد و مدیریت کرد.

مزایای پارتیشن بندی پایگاه داده چیست؟

پارتیشن بندی سرور یک پایگاه داده به شما امکان می دهد داده ها را در چندین واحد ذخیره سازی فیزیکی یا منطقی به نام پارتیشن توزیع کنید. با تقسیم داده ها، می توانید عملکرد پرس و جو را با کاهش حجم داده هایی که نیاز به اسکن یا دسترسی دارند، بهبود بخشید. پارتیشن بندی پایگاه داده عملیات تعمیر و نگهداری را آسان تر می کند. هنگامی که یک پایگاه داده پارتیشن بندی می شود، می توانید یک پارتیشن خاص را برای پرس و جو از یک رکورد، به جای عبور از کل مجموعه داده، هدف قرار دهید. به عنوان مثال، اگر یک پایگاه داده را بر اساس تاریخ پارتیشن بندی کنید، پرس و جوهایی که فقط نیاز به دسترسی به داده های ماه گذشته دارند، می توانند بسیار سریعتر از زمانی که مجبور به دسترسی به تمام داده های پایگاه داده باشند، اجرا شوند.

دسترسی به یک پایگاه داده به صورت قطعات می تواند کنترل امنیتی را فراهم کند. اگر برخی از اطلاعات محرمانه را در پایگاه داده ذخیره می کنید، می توانید به گروه خاصی از کاربران اجازه دهید فقط به پارتیشن هایی دسترسی داشته باشند که اطلاعات محرمانه ندارند.

تفاوت بین اشتراک گذاری و پارتیشن بندی سرور چیست؟

در حالی که اشتراک گذاری و پارتیشن بندی هدف مشترک تقسیم یک پایگاه داده بزرگ به پایگاه های کوچکتر است، آنها رویکردهای متفاوتی برای رسیدن به این هدف دارند. هنگام اشتراک گذاری یک پایگاه، داده ها در چندین سرور توزیع می شوند و در نتیجه جداول جدیدی در این سرورها پخش می شوند. از سوی دیگر، پارتیشن بندی شامل تقسیم جداول در یک نمونه پایگاه داده است. Sharding به عنوان مقیاس بندی افقی نامیده می شود و مقیاس گذاری را آسان تر می کند؛ زیرا می توانید با افزایش تعداد ماشین ها مدیریت ترافیک کاربر را افزایش دهید. پارتیشن بندی سرور بر اساس مقدارهای ستون تقسیم می شود. تمام ستون ها باید در هنگام پارتیشن بندی حفظ شوند. همچنین مدیریت داده ها با پارتیشن بندی آسان تر است، زیرا همه پارتیشن ها در یک نمونه پایگاه داده هستند.

کلام آخر

اشتراک گذاری و پارتیشن بندی سرور تکنیک های قدرتمندی هستند که مقیاس بندی و مدیریت کارآمد داده ها را در پایگاه های داده بزرگ امکان پذیر می کنند. با درک تفاوت های آنها و در نظر گرفتن عواملی مانند توزیع داده ها، بهینه سازی عملکرد و مدیریت پذیری، می توانید مناسب ترین رویکرد را برای معماری پایگاه داده خاص خود انتخاب کنید. اجرای اشتراک گذاری یا پارتیشن بندی می تواند به طور قابل توجهی عملکرد و مقیاس پذیری پایگاه داده شما را افزایش داده و همچنین به آن اجازه می دهد تا ترافیک کاربر را افزایش دهد.

برای خرید هاست و اطلاعاتی کامل در مورد هاست سی پنل با کارشناسان فنی ما در تماس باشید.

منبع