مانیتورینگ چیست؟ ( بخش اول )

مانیتورینگ چیست و چه کاربردی دارد؟ در دنیای امروز، اصطلاح مانیتورینگ در سراسر صنعت IT کاربرد دارد. مانیتورینگ یک فرایند حیاتی در فناوری اطلاعات است که در آن تمام اجزای شبکه مانند روترها، سوئیچ ها، فایروال ها، سرورها و ماشین های مجازی از نظر خطا و عملکرد کنترل می شوند و برای حفظ و بهینه سازی، در دسترس بودن آنها به طور مداوم ارزیابی می شوند. یکی از جنبه های مهم مانیتورینگ این است که باید به صورت پیوسته فعال باشد. یافتن مشکلات عملکرد و پورت ها به طور پیشگیرانه به شناسایی مسائل در مرحله اولیه، کمک می کند. نظارت کارآمد می تواند از خرابی شبکه جلوگیری کند.

جنبه های مهم مانیتورینگ چیست

• نظارت بر موارد ضروری
• بهینه سازی فاصله نظارت
• انتخاب پروتکل مناسب
• تعیین آستانه ها

موارد ضروری در مانیتورینگ

دستگاه های معیوب شبکه بر عملکرد شبکه تأثیر می گذارند. این می تواند از طریق شناسایی زودهنگام از بین برود و به همین دلیل نظارت مداوم بر شبکه و دستگاه های مربوطه ضروری است. در نظارت موثر بر شبکه، اولین قدم شناسایی دستگاه ها و معیارهای عملکرد مربوط به نظارت است. مرحله دوم تعیین فاصله نظارت است. دستگاه هایی مانند دسک تاپ و چاپگرها مهم نیستند و به نظارت مکرر نیاز ندارند در حالی که سرورها، روترها و سوئیچ ها کارهای مهم تجاری را انجام می دهند اما در عین حال پارامترهای خاصی دارند که می تواند به صورت انتخابی کنترل شود.

فاصله

فاصله مانیتورینگ، فرکانس نظرسنجی دستگاه های شبکه و معیارهای مربوط به آن را تعیین می کند تا وضعیت عملکرد و در دسترس بودن را شناسایی کند. تنظیم فواصل نظارت، می تواند باعث کاهش بار سیستم کنترل شبکه و به نوبه خود منابع شما شود. فاصله بستگی به نوع دستگاه شبکه یا پارامتر تحت نظارت دارد. وضعیت در دسترس بودن دستگاه ها باید حداقل فاصله زمانی ترجیحاً هر دقیقه کنترل شود. آمار پردازنده و حافظه هر 5 دقیقه یک بار قابل کنترل است. فاصله نظارت برای سایر معیارها مانند استفاده از دیسک قابل افزایش است و اگر هر 15 دقیقه یک بار نظرسنجی شود کافی است. نظارت بر هر دستگاه در حداقل فاصله فقط بار غیرضروری به شبکه اضافه می کند و کاملاً ضروری نیست.

پروتکل و انواع آن در مانیتورینگ چیست

هنگام نظارت بر یک شبکه و دستگاه های آن، یک روش خوب و معمول این است که یک پروتکل مدیریت شبکه ایمن و بدون پهنای باند مصرف کنید تا تأثیر آن بر عملکرد شبکه کم شود. بیشتر دستگاه های شبکه و سرورهای لینوکس از SNMP (پروتکل مدیریت شبکه ساده) و پروتکل های CLI و دستگاه های ویندوز از پروتکل WMI پشتیبانی می کنند. SNMP یکی از پروتکل های شبکه ای است که به طور گسترده ای برای مدیریت و نظارت بر عناصر شبکه پذیرفته شده است.

بیشتر عناصر شبکه با یک عامل SNMP همراه هستند. برای برقراری ارتباط با سیستم مدیریت شبکه (NMS) فقط باید فعال و پیکربندی شوند. اجازه دسترسی به خواندن و نوشتن SNMP امکان کنترل کامل دستگاه را فراهم می کند. با استفاده از SNMP، می توان کل پیکربندی دستگاه را جایگزین کرد. یک سیستم مانیتورینگ با تنظیم امتیازات خواندن / نوشتن SNMP و محدود کردن کنترل برای سایر کاربران، به مدیر کمک می کند تا مسئولیت شبکه را به عهده بگیرد.

نظارت فعال و آستانه ها

خرابی شبکه می تواند هزینه زیادی داشته باشد. در بیشتر موارد، کاربر نهایی یک مسئله شبکه را به تیم مدیریت شبکه گزارش می کند. دلیل این امر رویکرد ضعیف در “مانیتورینگ فعال” است. چالش اصلی در مانیتورینگ در زمان واقعی شناسایی پیشگامانه تنگناهای عملکرد است. این جایی است که آستانه ها در مانیتورینگ نقش اساسی دارند. محدودیت های آستانه بر اساس مورد استفاده تجاری، در دستگاه های مختلف متفاوت است.

منبع